|
Kariera muzyczna
1984-1988
|
1988-1991 |
1991-1994 |
1995-1996
|
1996-dziś
Eastside
Crew i Born Busy (1984 – 1988)
Pierwsze wzmianki na temat Tupaca, jako rapera, przywołują rok 1984
i jego przenosiny do Baltimore. Tam zbratał się z Mousem (Mouse Man,
Dana; później nagrywał z nim Mopreme Shakur – Wicked – tworząc
zespół WATM) i zaczęli razem tworzyć rap. Niemal każdego dnia, razem
pisali rymy i rapowali: w swoim słabo oświetlonym pokoju, w piwnicy
u Mouse’a, na placu zabaw, w szkole, autobusie i gdzie tylko się
dało. W lutym 1985 roku otrzymali pierwszą ofertę od zaufanego
znajomego Rogera (u którego w domu ćwiczyli z wykorzystaniem
klawiszy Casio i zestawu perkusyjnego Sp1100), który załatwił im
występ w Cherry Hill Recreation Center w programie Mantronixa. Był
to ich pierwszy występ przed tak szeroką publiką. Tupac i Mouse
nazwali swój zespół Eastside Crew (jako, że mieszkali w East
Baltimore). Wsparciem dla Eastside Crew na czas występu był DJ Budha,
który nie był jednak częścią grupy.
Pierwszym utworem wykonanym tamtego wieczora był ‘Nigga Please’,
był to rym na temat wyczynów i sposobów postępowania chłopaka, który
chciał się przypodobać dziewczynom. Do tej humorystycznej piosenki
Mouse dostarczył powolny i spokojny podkład (beatbox), w którego
przerwach nagle przestawał i głośno recytował tytułowy refren (tak,
jakby mówiła to nie zainteresowana przyjaznymi gestami Tupaca
kobieta): „Czarnuchu, proszę cię...” Wykonali wtedy co najmniej
sześć utworów, a kończącym był ‘Rock On’. Mouse Man
relacjonował później, że podczas swojego zejścia nie otrzymali
jakiegoś oszałamiającego aplauzu. Wiedzieli jednak, że im się udało.
Publiczność reagowała w przychylny sposób, kołysząc się w rytm
muzyki, sprzęt grający był wyśmienity i nie było żadnych pomyłek.
Menedżer Mantronixa, Virgil Simms był gotów przyjąć do swojej
wytwórni trzynastoletnich wówczas członków Eastside Crew,
lecz matka Tupaca wyraziła wtedy stanowczy sprzeciw i temat został
zamknięty.
Kolejny raz zespół wystąpił na imprezie z okazji pięćdziesięciolecia
utworzenia biblioteki Enoch Pratt Free Library. Tupac dostarczył
pisemne zgłoszenie, które zawierało tekst jego nowego utworu na
temat ważnej roli tej biblioteki dla społeczeństwa, a także o ważnym
znaczeniu czytania książek. Na koniec ich pierwszego konkursu rangi
ogólnomiejskiej przyznano im pierwsze miejsce.
Rok 1986 to przenosiny Tupaca Shakura do Baltimore School For The
Performing Arts.
''Nie możesz mnie powstrzymać! / Nie zrobi tego nawet twój
nieświeży oddech / Nie możesz mnie powstrzymać!/ Bo moje rymy są tak
głębokie / Nie możesz mnie powstrzymać! / Nie zrobisz tego nawet gdy
jestem spokojny / Nie powstrzyma mnie nawet pieprzona bomba atomowa
/ Nie możesz mnie powstrzymać!'' – Tupac (1986)
Ten krótki tekst piętnastoletniego Tupaca, zarapowany na szkolnym
korytarzu jest chyba najstarszym, jaki się zachował. Darrin
Bastfield, kolega Tupaca z Baltimore School For The Performing Arts
opisywał w swojej książce poświęconej Tupacowi, że już przed
zapisaniem się do sławnej baltimorskiej szkoły, jego przyjaciel
Gerard widywał Tupaca rapującego wśród przyjaciół w koszulce z
napisem ‘MC NEW YORK’. Shakur, w niedługi czas po pojawieniu
się w szkole, został raperem numer jeden. Tytuł ten uzyskał podczas
szkolnej bitwy na rymy, która odbyła się po jednym z balów. Tam, w
szkolnej szatni, wspólnie z Mousem wykonał m.in. ‘You Can’t Stop
Me’ i ‘You’re Talkin’ That Bulshit’. „ Dwuosobowy zespół
ubrany w rozpinane swetry - który wyglądał bardziej jak ministranci
niż artyści rapowi, zniszczył naszą czwórkę. To był ich wielki
finał. Wszystkich zatkało. Mouse szalał na beatboxie, cała
publiczność tańczyła, krzycząc w geście aprobaty” – relacjonował
Bastfield.
Podczas jednego ze szkolnych konkursów Tupac i Mouse wykonali swoją
rapową piosenkę pod tytułem ‘Babies Having Babies', która
była komentarzem do rosnącego problemu nastoletnich ciąży, który
szczególnie dominował w Baltimore, znajdującym się wtedy wśród
ogólnokrajowych liderów pod tym względem. Jak relacjonował Darrin
Bastfield, w skromnym mieszkaniu Tupaca znajdowało się mnóstwo
trofeów: „Niezliczona ilość nagród, certyfikatów oraz trofeów, które
umieszczone były na parapecie nad kominkiem, którego nie było, jak i
na ścianach. Wszystkie za osiągnięcia w dziedzinie rapu, do tego na
każdym z nich widniał napis: ''pierwsze miejsce''. Wynikało z tego,
że żadne drugie, czy trzecie miejsce nigdy nie bezcześciło tej
rzucającej się w oczy ściany. Byłem zaszokowany”.
W 1987 roku powstał zespół Born Busy. Tworzyli go Darrin Bastfield,
Tupac Shakur oraz Gerard, przyjaciel Darrina, który zajmował się -
nazwijmy to - ‘produkcją’. Nagrali takie kawałki jak ‘When Will
You Learn’, ‘Check It Out’ i ‘That's My Man Throwin'
Down’. Do zespołu przystąpił w tamtym okresie Mouse. Innym
utworem, którego część tekstu jest znana dzięki Darrinowi i jego
książce jest ‘We Work Hard’:
“Ciężko pracujemy, aby zapodać wam rymy, które ruszą waszym
tyłkiem / Które wstrząsną waszym ciałem / Nie jest łatwo, gdy jest
się raperem / Przysięgam na Boga, tak ciężko rozkręcić publikę / Ale
jestem uparty i nie przestanę, dopóki nie pokonam tych udawaczy i
dopóki moja ekipa nie znajdzie się na szczycie / Czasem chce się
poddać ale się opieram / A jeśli słuchając tego, zdaje się wam, że
to wszystko jest takie proste / (To mówię wam) Ciężko (na to)
pracujemy!”
From The Crew, One Nation MC’s, Strictly Dope
i DU (1988 – 1991) >>>
|
