Filmy dokumentalne o Tupacu
 

Tupac: Resurrection (2003)

-Nikt nie potrafi lepiej mówić o Tupacu niż on sam - te krótkie zdanie wypowiedziane przez reżyserkę Lauren Lazin wyjaśnia, na czym opiera się pomysł na ten dokument. Wypowiedzi Tupaca zebrano z ponad 40 różnych wywiadów i połączono w jednolitą całość, co daje piorunujący efekt narracji zza grobu. Obraz ten został nominowany do Oscara w kategorii filmów dokumentalnych w roku 2005. Wśród ciekawych dodatków znajdują się: 9 minutowy wywiad z Tupakiem z 1992 roku, krótki wywiad nagrany na 3 dni przed śmiercią podczas uroczystości MTV Music Awards, przemówienie Tupaca z 1992 roku na wiecu Malcolm X Grassroots Movement i przesłuchanie Tupaca w więzieniu w związku z inną sprawą (warto obejrzeć)
 

Thug Angel (2002)  przeczytaj polskie tłumaczenie części tego filmu
reżyser: Peter Spirer

Rewelacyjny film, w którym zawarto dobre jakościowo, obszerne materiały filmowe z Tupakiem z różnych okresów. Jest tu wywiad z 17 letnim Shakurem, nagranie w studio z Richie Richem z 1993 roku oraz zarejestrowana wizyta na strzelnicy w Compton po wyjściu z więzienia. Film uzupełniają relacje jego rodziny i najbliższych przyjaciół: Mutulu Shakura, Moprema, Shocka G., Ray'a Luv, Leili Steinberg i innych. Producent QDIII dodał do wydawnictwa wiele ciekawych materiałów: pełnej długości wywiady z Tupakiem (w filmie pojawiają się w skróconej wersji) oraz wywiady z różnymi ciekawymi osobami, które związane były z Shakurem na przestrzeni lat.
 

2Pac 4ever (2003)

Obraz ten jest uboższą wersją Thug Angel. Obecność Tupaca nie jest tak wyraźna i zwykle są to krótkie fragmenty koncertu z House of Blues lub z planu teledysków Hit 'Em Up oraz All About U. Pojawiło się też kilka ujęć z wywiadu więziennego (czytaj poniżej). Dużą część filmu stanowią ciekawe wypowiedzi takich osób jak: Left Eye, Mike Tyson, Watani Tyehimba, Jon B., Bizzy Bone, Outlawz, Too Short, Mac Mall, Ray Luv i B-Legit.

 

Tupac - Live at the House of Blues (2005)

Kolejny klasyk, na który fani Tupaca czekali od czasu wydania Death Row Uncut, gdzie można było zobaczyć, że dobrej jakości materiał z koncertów Death Row z House of Blues w Los Angeles oraz klubu 662 w Las Vegas istnieje. Wydanie kolekcjonerskie, dostępne w polskich sklepach internetowych zawiera dwie płyty, na których zobaczymy Tupaca rapującego na żywo na scenie 10 kawałków podczas pierwszego koncertu i 5 podczas drugiego. Twórcy filmu pozostawili wszystko to, co Tupac mówił na scenie w przerwach, na przykład wyśmiewanie się z Bigga i jego żony. Wbrew tytułowi i kompozycji okładki, Tupac nie był głównym artystą podczas tych koncertów, lecz byli to odpowiednio Snoop Doggy Dogg i Tha Dogg Pound.
 

Tupac: The Lost Prison Tapes (2011)  przeczytaj polskie tłumaczenie tego filmu

Pełny wywiad nakręcony podczas pobytu Tupaca w więzieniu we wrześniu 1995 roku. Duża część tego materiału w zmontowanej wersji pojawiła się w 2002 roku na DVD pt. "Tupac Vs.". The Lost Prison Tapes to lektura obowiązkowa każdego fana Tupaca. Shakur szczerze mówi o swoich doświadczeniach z więzienia, o swoich planach na przyszłość i twórczości za kratkami. Co ciekawe, prowadzącemu udało się uwiecznić Tupaca rapującego fragment tytułowego kawałka z albumu Me Against the World oraz utwór Can U Get Away. Równie niecodzienny jest widok Tupaca z włosami na głowie...
 

Opis tej pozycji w znacznej części pokrywa się z powyższym. Różnica jest taka, że Tupac Vs, to wybrane fragmenty więziennego wywiadu zaprezentowane w różnej kolejności i przedzielone wypowiedziami innych osób, jak Michael Eric Dyson, Rah Pacasso, Arvand Elihu, Leila Steinberg. Pojawiają się też migawki z planu teledysku Hit 'Em Up i inne krótkie urywki.


 

Thug Immortal (1997)  przeczytaj polskie tłumaczenie części tego filmu

Pierwszy film dokumentalny o Tupacu. Na jego wyjątkowość składają się głównie opowieści kolegów Shakura z czasów jego pobytu w Marin City, którzy ujawniają kulisy ich codziennego życia w getcie. Many Man, Dimitrius, Ryan D., Klark Gable, Troy i reszta wspominają wspólne nagrywanie rapu, bójki, kłopoty z policją i różne śmieszne sytuacje. Pojawia się również obszerna relacja z tragicznego wypadku podczas koncertu w Marin City w 1992, kiedy śmierć poniósł mały chłopiec. Pewną ciekawostką jest nagranie wideo z pobytu Shakura w Nowym Jorku z okresu Digital Underground, gdzie freestyle'uje, idąc ulicą, a potem konfrontuje ulicznego sprzedawcę bootlegów. Całość uzupełniają wywiady z Suge'iem Knightem, Tonym Patrickiem i innymi.
 

Before I Wake (2002)

Kolejna opowieść o Tupacu. Tym razem według pomysłu jego ochroniarza z czasów Death Row, Franka Alexandra. Najciekawszą częścią filmu jest niepublikowane nigdzie indziej, prywatne nagranie Franka z wizyty jego niepełnosprawnej siostrzenicy Lemiki w studio. Tupac ugościł ich jak rodzinę i pozwolił nawet pozdrowić jej okolicę pod koniec jednego z utworów. Alexander opowiada ze szczegółami o tym, co zdarzyło się 7 września 1996 roku, podobnie, jak opisał to w swojej książce Got Ya Back.

Tupac Assassination (2008)

Reżyser tego filmu, RJ Bond, tak wypowiedział się o istocie Tupac Assassination - To był spisek. Podążaliśmy za czymś, co nazywamy "brzytwą Ockhama". W tej szczególnej sprawie było to słuszne. Tupaca zabili ludzie, którzy mieli za jego sprawą najwięcej do zyskania lub stracenia. Postanowiliśmy o tym powiedzieć. Mamy też nadzieję, że przedstawiliśmy wystarczająco dużo solidnych dowodów, by pozwolić opinii publicznej osądzić, czy sprawa ta powinna zostać ponownie zbadana.

 

Biggie & Tupac (2005)

Film Nicka Broomfielda, który nie ma nic wspólnego z Tupakiem. Produkcja zawiera kilka niepotrzebnych ujęć, jak rozmowę z jakimś  chłopakiem z Baltimore, które próbuje sprzedać stare nagrania Tupaca. Ciekawszymi momentami są rozmowy z ojcem Tupaca, Billym Garlandem; informatorem FBI, Kevinem Hackiem; matką Biggiego i jego ochroniarzem, który rozpoznał mordercę Notoriousa, a do czego nie doszła policja.  Do myślenia daje nagranie osadzonego w więzieniu, byłego księgowego wytwórni, który przyznaje, że przewoził pieniądze do Phonix w celu organizacji zamachu na Biggiego. Wnioski Broomfielda sprowadzają się do tego, że za oboma morderstwami stoi Suge.
 

Death Row Uncut (2000)

Klasyk. Narratorami są ziomale z sąsiedztwa bujający się w swoim kabriolecie i wspominający czasy świetności wytwórni. Widz raczony jest kolejnymi teledyskami w pełnych wersjach (z intrami) takich artystów jak: Dr Dre, Snoop Dogg, Tha Dogg Pound, DJ Quick, Warren G., Nate Dogg. Nie brakuje też Tupaca. To w tym filmie pierwszy raz pokazano w dobrej jakości fragmenty koncertów w House of Blues i klubie 662 z jego udziałem. Także tu obejrzymy pełne intra do teledysków 2 of Americaz Most Wanted i Made Niggaz, a także erotyczną wersję How Do You Want It. Dodatkowo mamy występ Tupaca na uroczystości z okazji Dnia Matki, gdzie wykonuje Dear Mama.
 

Welcome to Death Row (2001)

Lekcja historii dotycząca rapu Zachodniego Wybrzeża. Jednostronna, bo w pracach nad filmem nie brał udziału Suge Knight (aczkolwiek jego wypowiedzi zostały wykorzystane). Ta interesująca opowieść zaczyna się od czasów N.W.A. i opatrzona jest wieloma zdjęciami i ujęciami filmowymi z różnych lat. Komentarzy dostarczają ludzie z branży oraz sami artyści, którzy pracowali w Death Row, m.in. Dr Dre, Snoop Dogg, Jewell. Pewną ciekawostką są słowa osadzonego w zakładzie karnym Harry'ego-O, który rzekomo miał zainwestować sporą sumę w wytwórnię, a którego Suge określa jako "szczura". Dokument ten został wykonany bardzo profesjonalnie.