Tupac z lepszej strony

dzieci | bezinteresowna pomoc | płacz, mądrość, polityka

     Jaki naprawdę był Tupac? Czy ‘THUG LIFE’ na jego brzuchu w pełni odzwierciedlało jego duszę? Czy należy ufać mediom przedstawiającym osobę Tupaca bardzo jednostronnie? Czy częste zatargi z prawem, posiadanie znajomych wśród ludzi z ulicy i fakt, że żył z bronią w ręku pozwalają jednoznacznie zaszufladkowć go jako pospolitego przestępcę? Treść Poznaj Tupaca ma przybliżyć PRAWDĘ o tym człowieku. Moim celem nie jest pokazanie, że Tupac był kryształowy i bez skazy, bo to nie jest prawdą. Jak powiedział Mopreme Shakur - „Posiadał dwie różne strony, jak ying i yang - dokładnie tak, jak każdy inny człowiek. Każdy ma swoją lepszą stronę i swoją gorszą stronę. W przypadku Paca wszystko to było jakby na wyższym poziomie.” Poniższy tekst przedstawia jego ‘lepszą’ stronę. Warto go przeczytać przed dokonaniem jednoznacznego osądu.

DZIECI

    Tupac kochał dzieci i miał wielkie serce. W wypowiedziach wielu osób możemy doszukać się potwierdzenia tej tezy. Jedną z nich jest raper z Bay Area, E-40, wspominający chwile kręcenia teledysku w Emmerville - „Najlepiej wspominam kontakt, jaki miał ze wszystkimi dziećmi. Pac brał je na ręce i robił sobie z nimi zdjęcia. To wywoływało uśmiech na twarzy każdego, ponieważ wielu braci po prostu nie zdawało sobie sprawy, że Pac miał serce tak jak każdy z nas. On kochał dzieciaki i lubię to wspominać.”

    Dzięki miłości Shakura, mieliśmy okazję poznać Napoleona, członka OUTLAWZ. Tupac usłyszał, że zamordowano obu rodziców na oczach tego dzieciaka i nie pozostał wobec tego obojętnym. Postanowił zaopiekować się tym nieszczęśnikiem. „Pac miał dobre serce. Widział tego dzieciaka, który stracił rodziców i powiedział - ‘Czuję, że moim obowiązkiem jest mu pomóc’ – wspominał później Napoleon.

    Podczas pobytu w więzieniu, w 1995 roku, Tupac snuł plany stworzenia ośrodków pomocy dla podobnych osób - „Po wyjściu mam nadzieję zgadać się z Mike'iem Tysonem i Monsterem Kody (znany jako Sanyika Shakur) z Kaliforni. Zamierzam założyć organizację Us First. Zamierzam uchronić tych młodych czarnuchów, bo nikt inny nie chce ich ocalić. Nikt nigdy nie przyszedł, żeby ocalić mnie. Wszyscy tylko obserwują, co się z tobą dzieje.” Po opuszczeniu więziennych murów w 1996 roku dodał - „Planowaliśmy, że ja i moi ziomkowie zagramy duży koncert, aby uzbierać pieniądze na budowę ośrodka w North Central, do którego przychodziłyby ‘zagrożone’ dzieciaki, miało by to być miejsce, które mogły by nazwać domem - gdzie udzielono by im porady, gdzie by ich kochano i wychowano. Biorę także udział w programie ‘Celebrity Youth League’ razem z Hammerem, Suge’iem i różnymi sportowcami, gdzie my będziemy sponsorować grupę młodzieży, która cały rok grać będzie w futbol, baseball i koszykówkę. Będziemy ich sponsorować kupując im kostiumy, zatrudniając trenerów i tworząc naszą małą ligę.” „(Chciałbym) mieć ligę, w której można zdobyć duże trofeum wysadzane diamentami, dla dzieciaków, które uczyłyby się i nie brały narkotyków. Tylko w ten sposób można by się znaleźć w drużynie. Bawilibyśmy się, jedlibyśmy pizzę, mielibyśmy tam najładniejsze dziewczyny, urządzalibyśmy koncerty pod koniec roku.”

    „Szczególne zainteresowanie kierował w stronę dzieci, których rodzice nadużywali narkotyków lub przebywali w więzieniach. Chciał zbudować coś, co pomogłoby tym dzieciom. Pragnął zrobić to po cichu, żeby nie wyglądało to tak, jakby dzięki temu miał nadzieję sprzedać więcej nagrań” – dodaje Karen Lee.

    Tupac niejednokrotnie działał impulsywnie - wiemy o tym. Czasem jednak ta impulsywność szła w dobrym kierunku, czego przykładem jest kolejne świadectwo Karen Lee - „Wracając z Atlanty, w telewizji zobaczyliśmy, że pewna dziewczynka została pogryziona przez pitbulla i przewieziona do szpitala. Jechaliśmy właśnie na lotnisko w Nowym Jorku. Pac kazał zawrócić samochód i udać do szpitala. Nie znał tych ludzi. W poczekalni spotkaliśmy jej matkę i powiedział jej, że przyjechał, żeby wyrazić swoje wsparcie. Wokół nie było jednak prasy i nikt nic na ten temat nie powiedział - nikt nie zwrócił na to najmniejszej uwagi. Wydaje mi się, że do chwili śmierci utrzymywał z tą dziewczynką i jej rodziną kontakt.”

    Gdy rodzice umierającego chłopca powiadomili Tupaca, że ostatnią wolą ich dziecka było spotkanie z nim, artysta poleciał do domu chłopca do Maryland i gdy ten umarł, zmienił nazwę jednej ze swoich firm na Joshua's Dream (Marzenie Joshuy).

   Frank Alexander, ochroniarz Tupaca, opisał w książce Got Ya Back historię spotkania swojej niepełnosprawnej siostrzenicy Lemiki ze sławnym raperem. Początkowo miała spotkać się z Janet Jackson, ale mimo obietnic, Janet nie znalazła na to czasu. Frank opowiedział o tym Tupacowi, na co ten odpowiedział - ’Co mogę zrobić?’. Tak przedstawia to Frank: „Nie zdążyłem go nawet zapytać o pomoc, ponieważ wiedziałem, że jest zajęty. Ale jak to Pac, był gotów na więcej.” Alexander zasugerował rozmowę telefoniczną. „Już to byłoby miłym gestem. Powiedział - ‘W porządku, dzwoń.” Odebrała siostra Franka, Beverly, mówiąc, że Lemika jest w szkole i wróci za 20 minut. „Dokładnie 20 minut później oddzwonił. Byłam zaszokowana” - opowiada Lemika. „Nie sądziłam, że będę mogła porozmawiać z Tupakiem.” „Wszyscy w domu płakali, słyszałem to w tle” – pisze Frank. „Lemika przeżywała trudny okres i on sprawił, że poczuła się lepiej. Jak tylko Tupac odłożył słuchawkę, zapytał, jaki rozmiar ubrań nosi. Powiedział, żebym zadzwonił do jego biura, do Yaasmyn, dał jej telefon do mojej siostry i nakazał przesłać jej cokolwiek będzie chciała. Wyobraź sobie, nigdy jej nie spotkał, był to pierwszy raz kiedy rozmawiali i robił to z dobroci swojego serca.” Tupac zaprosił całą rodzinę Lemiki na plan zdjęciowy do ‘Gridlock’ d’. „Była tam cała masa dzieci. Każdy dzieciak był z kimś. Robili miliony zdjęć.”

    „Ten człowiek nie był w ogóle taki, jak mówią”- twierdzi Beverly. „Nie mógł dla nas zrobić więcej. Planował ofiarować szkole Lemiki sprzęt audio. Powiedział jej, że zamierza przywieść coś z Włoch, żeby się tu trzymała i była silna oraz, że nigdy o niej nie zapomni. Zapowiedział nawet, że zamierza wkręcić ją do swojego następnego teledysku z udziałem dzieci. Wierzę, że chciał to zrobić.”

    Frank Alexander wspomniał również o pewnej sytuacji, która zdarzyła się na planie filmowym Gridlock'd. Trzech dzieciaków stało za ogrodzeniem w pobliżu naczepy Tupaca i na jego widok, zaczęli go wołać. Pac podszedł do nich i zaczął z nimi rozmawiać. "Chcę być twoim czarnuchem, możemy pić alkohol i palić cały dzień skręty..." - zaczął recytować jeden z nich (tekst Ratha Be Ya N.I.G.G.A.). Pac powstrzymał go mówiąc - "Nie, nie, nie... To nie jest wersja dla was chłopaki. Nie powinniście tego śpiewać w ten sposób. Powinniście rapować wersję bez przekleństw. Nie chcę, żebyście powtarzali tą niegrzeczną wersję. Jeśli chcecie powtarzać moje słowa, idźcie kupić sobie czyste nagrania - jesteście zbyt młodzi, aby nucić te słowa." "Pieprzyć to Pac. Jesteśmy z tobą. Jesteśmy Westside." - powiedział chłopak. Pac spojrzał na nich i pokręcił głową. Był zdenerwowany, ale zaczął wygłaszać chłopakowi kazanie. "Nie, nie, nie - nie możecie tego robić. Chodzicie po okolicy, śpiewając te niegrzeczne teksty i ludzie będą się na mnie wściekać, ponieważ robią to małe dzieci. Nagrałem dla was czystą wersję. To właśnie powinniście śpiewać."

    „Chcę, aby dzieciaki to zobaczyły. Nie otrzymałem tej władzy za pomocą broni, ponieważ w więzieniu nie ma broni. Doszedłem do tej władzy przy pomocy książek, myślenia i strategii. Chcę, żeby to właśnie zobaczyły dzieci.” – stanowczo zaznaczył Tupac w jednym z wywiadów.

Bezinteresowna pomoc >>>