.
strona główna | aktualności | forum | redakcja |  historia serwisu
..
.

ŻYCIE

     Oficjalne albumy muzyczne Tupaca
 

           
           


Kliknięcie na okładkę danego albumu, otwiera jego podstronę. Pragnę przybliżyć wam w ciekawy sposób tematykę danej płyty z naciskiem na najważniejsze kawałki. Ich atrakcyjność to moja subiektywna ocena. Całość uzupełniają cytaty z konkretnych utworów, a także liczne komentarze Tupaca i ludzi z nim współpracujących. Przy każdym albumie znajduje się tracklista - niebieski kolor danego tytułu oznacza dostępność polskiego tłumaczenia naszego autorstwa. Wystarczy na niego kliknąć, aby przenieść się to żądanego tekstu.

2Pacalypse Now
 

 1. Young Black Male
 2. W Pułpace (Trapped)
 3. Historia Pewnego Żołnierza (Soulja's Story)
 4. Jebie Mnie To (I Don't Give a Fuck)
 5. Agresywny (Violent)
 6. Słowami Mądrości (Words of Wisdom)
 7. Something Wicked
 8. Crooked Ass Nigga
 9. Na Wezwanie Mojego Ziomka (If My Homie Calls)
10. Brenda Urodziła Dziecko (Brenda's Got a Baby)
11. Świr (Tha Lunatic)
12. Buntownik z Podziemia (Rebel of the Undeground)
13. Matka Na Pół Etatu (Part Time Mutha)


    12 listopada 1991 roku, w wieku 20 lat, Tupac Shakur wydał swoją pierwszą płytę, 2Pacalypse Now. Stało się to po kilku latach szlifowania swojego stylu w Baltimore, Marin City, Santa Rosa i Oakland. Warto dodać, że debiut na oficjalnie wydanym albumie zaliczył 3 stycznia 1991 roku, pojawiając się na nagraniu Digital Underground, This Is an EP Release, gdzie zarapował w kawałku Same Song, do którego nakręcono również teledysk. 15 lutego 1991 wraz z Digital pojawił się w filmie Nothing But Trouble, gdzie zespół wykonał wspomniany wcześniej utwór.

      „Pochodzę ze strefy objętej stanem wyjątkowym i mówię głównie do moich ludzi - do czarnych. 2Pacalyspe Now to mój plan bitwy. Wszyscy mogą go przestudiować, bo nie mam nic do ukrycia.” „Chodzi mi wyłącznie o poruszanie problemów, których doświadczamy w codziennym życiu. Mam na myśli brutalność policji, biedę, bezrobocie, brak odpowiedniego wykształcenia, niesprawiedliwość, przemoc, zbrodnie czarnych na czarnych, młode matki i uzależnienia”. Tupac od dziecka przesiąknięty był ideologią Partii Czarnych Panter i biorąc pod uwagę całą jego karierę muzyczną, jego debiutancki album jest tego najlepszym przykładem.
     2Pacalypse Now mówi o wszystkim tym, przez co przechodzą młodzi czarni mężczyźni. „Chciałem stworzyć coś, czego czarni mężczyźni mogą słuchać i co nie będzie jakąś krótkotrwałą modą, nic na pokaz. Czułem, że mam coś do powiedzenia moim współbraciom, a nic do tej pory nie mówiłem. Chciałem, żeby wiedzieli, że jestem w stu procentach jednym z nich i w pełni rozumiem ich problemy.”

      Utworem, który zyskał bardzo pozytywny odbiór i ponadczasowy charakter jest Brenda’s Got a Baby (Brenda urodziła dziecko). Tupac porusza w nim problem niechcianej ciąży wykorzystywanej seksualnie dwunastolatki żyjącej w nędzy i wszystkie reperkusje, które się z tym wiążą – ze śmiercią włącznie. Od tego momentu znakiem firmowym 2Paca będą szczegółowe, drastyczne opisy zdarzeń:
      „Opuścił ją i sama musiała urodzić to dziecko. Urodziła je na podłodze w łazience. Nie wiedziała, co ma wyrzucić, a co zatrzymać. Zawinęła dziecko i wyrzuciła je do śmieci. Sądziła pewnie, że od tego ucieknie i nie będzie słyszeć jego płaczu. Nie zdawała sobie sprawy z tego, że dziecko miało jej oczy. Teraz dzieciak leży na śmietniku i drze się w niebogłosy”.      
     „Inspiracją był dla mnie artykuł z New York Post lub Daily News. Natknąłem się na niego na planie ‘Juice’ w przerwie między zdjęciami. Pisząc ten tekst, płakałem, dlatego wiedziałem, że inni też będą płakać. Muszę tutaj dodać, że jestem osobą, której nie rusza byle co. Płakałem, czytając o tej małej czarnej dziewczynce zdanej na samą siebie. Bardzo mnie to zabolało.”

     Poza wspomnianym nagraniem, utworami godnymi szczególnej uwagi ze względu na tematykę społeczną są Part Time Mutha (Matka na pół etatu) oraz Words of Wisdom (Słowami mądrości). Pierwszy z nich opisuje powszechny w gettach problem rozbitych domów, rodziców uzależnionych od narkotyków i wpływu takiej sytuacji na dzieci.
     „Z uśmiechem na ustach pieprzyła się, z kim popadnie. Robiła to na wiele sposobów. Wszystko było by w porządku, gdyby była zwykłą kochanką, ale kurwa mać, Cindy była moją uzależnioną od dragów matką! Pieniądze z opieki społecznej nigdy nie przekraczały progu naszego domu, bo mama natychmiast biegła do dilera po kolejną działkę. Przez te wszystkie dni marzyłem o ciepłym posiłku. Teraz stałem się przestępcą, skombinowałem spluwę i nic już nie czuję”.

     Drugi jest pewnego rodzaju pobudką dla najuboższych czarnych i uświadamia ich, jak są traktowani przez swoje państwo i jak powinni postępować, aby się temu przeciwstawić: ''Zabijają nas jeden po drugim. Tak czy inaczej, Ameryka zdoła wyeliminować dręczący ją problem. Tym problemem jest dla niej czarna młodzież zamieszkująca getta. Po kolei usuwa się nas z tego świata i są to działania zakrojone na niebezpiecznie szeroką skalę. Bardziej niepokojące jest jednak to, że nie kontratakujemy. Będziemy ślepo podążać za kłamstwem? Czy może będziemy walczyć? Walczyć i zginąć, jeśli będzie trzeba.”
     Można powiedzieć, że Words of Wisdom jest czymś w rodzaju hip-hopowego wiecu Czarnych Panter - „W mojej książce do historii brak Malcolma X, dlaczego? Bo starał się wykształcić i wyzwolić wszystkich czarnych. A dlaczego co tydzień czytam o Martinie Lutherze Kingu? Bo mówił czarnym, że jeśli ich ktoś uderzy, to mają nadstawić drugi policzek.” Shakur zachęca do wiary w siebie. Mówi o pogardzie, jaką darzy ich Ameryka; o narkotykach, jako narzędziu państwa, dzięki któremu zabija się ich jedność; o pozornej wolności. Zwraca także uwagę na potrzebę kształcenia się ze szczególnym uwzględnieniem ich historii, różnej od tego, czego uczą w szkołach.

      Na debiutanckim krążku Tupaca znalazło się miejsce dla kilku kawałków, które mówią o brutalności policji i konsekwencjach, jakie ponoszą stosujący ją policjanci. Ze względu na bezkompromisowy i szczery przekaz I Don’t Give a Fuck (Pierdolę to), Trapped (W pułapce), Violent (Agresywny) i Soulja’s Story (Historia pewnego żołnierza) Shakur natychmiast wzbudził wiele kontrowersji i stał się celem ataków mediów i polityków, które będą towarzyszyć mu odtąd przez całą jego karierę.
      „Trapped to prawdziwa historia opowiadająca jak młodzi czarni mężczyźni wpadają w pułapkę stereotypów, z której nie ma wyjścia. Utwór nie daje nam odpowiedzi; mówi jedynie, że jesteśmy w pułapce.” Tekst tego nagrania napisał Ray Luv, raper z Marin City, który wcześniej tworzył z Tupakiem zespół Strictly Dope. „Napisałem to i wyrzuciłem do kosza – wspominał później -  bo nie miałem ochoty tego nigdzie wykorzystać. Pac dostrzegł go w koszu na śmieci, wyjął, przeczytał i bardzo mu się spodobało. Zapytał mnie, czy może go wykorzystać. Mieliśmy taki zwyczaj, że pisaliśmy dla siebie muzykę, wpisywaliśmy rymy wzajemnie do swoich zeszytów.”

     W mojej opinii, pod względem tekstowym o wiele lepszym kawałkiem od Trapped jest wymieniony wyżej Violent. Warstwa muzyczna tego utworu została sprowadzona do absolutnego minimum. Tupac rapuje o obronie koniecznej oraz kontrataku – „Nawołuję do kontrataku w imię naszego społeczeństwa i jeśli to jest przemoc, to właśnie ją będę reprezentował. Jeśli zaczniesz szukać, to dowiesz się, skąd ona się wzięła. Spójrz na naszą historię, to Ameryka jest tu przestępcą.”  Po ideologicznym wstępie pojawia się opis konkretnego przypadku rasizmu i jedynej możliwej reakcji. Bohater – raper jechał samochodem i został zatrzymany przez rasistowskich policjantów, którzy próbowali wrobić go w narkotyki. Jego kolega został postrzelony podczas próby ucieczki, co spowodowało atak furii rapera. Pobił gliniarza do nieprzytomności, a jego ranny kolega chwycił za broń i zastrzelił drugiego z policjantów. Oboje rzucili się do ucieczki i koniec końców zostali otoczeni. W sytuacji bez wyjścia postanawiają walczyć aż do śmierci. „Jestem przeciwko gliniarzowi, który był rasistą. Sprawiłem, że na chwilę zamieniliśmy się rolami, a zdarzyło się to tylko dlatego, że ten burak chciał mnie wrobić. A teraz mówią, że jestem agresywny”.
    
Miesiąc przed wydaniem 2Pacalypse Now w Oakland Tupac został pobity przez tamtejszych policjantów. Ciekawe, czy to pobicie stało się inspiracją do napisania tego tekstu, czy raczej było to swego rodzaju proroctwo?

     Czarę goryczy przelało morderstwo policjanta w Terasie, dokonane przez młodego czarnego mężczyznę, który zeznał, że ostatni z wyżej wymienionych utworów Tupaca zainspirował go do popełnienia tego czynu. Taśmę 2Pacalypse Now znaleziono w jego samochodzie. Raper skomentował to następująco – „Dajcie spokój, wszyscy doskonale wiedzą, że to tylko utwór muzyczny mówiący o strzelaniu do policjantów. Pomówmy może o tym, jak w rzeczywistości przedstawia się brutalność policji. Możemy mówić o rzeczywistym przypadku Rodney’a Kinga albo o piosence, która jest fikcją. To są utwory buntownicze. Podobnie jak w latach 60-tych, to jest muzyka płynąca z głębi duszy. Te teksty mówią o silnym czarnym mężczyźnie, który odpowiada kontratakiem. Nigdy nie usłyszycie na mojej płycie kawałka, w którym po prostu podchodzę do policjanta i otwieram ogień. Zawsze będzie jakiś element prowokacji z jego strony, zawsze będzie chodziło o samoobronę.
     Żona zabitego policjanta pozwała Tupaca, sugerując że jest on współodpowiedzialny morderstwo. Prawnicy Shakura powoływali się na wolność słowa. „Strasznie denerwuje mnie cała ta gadka o prawach Tupaca do wyrażania swoich poglądów” – powiedziała pani Davidson. „- Co ci ludzie sobie wyobrażają? Że każdy może mówić, co mu się podoba, bez względu na to, jak bardzo jest to destrukcyjne?”

       Cóż to za straszne zgorszenie 2Pac zasiał w tym utworze? Na wstępie tytułowy żołnierz wyjaśnia, skąd biorą się tacy ludzie jak on – rodzą się w świecie, gdzie czarni zabijani są przez białych, przez policjantów i przez własną rasę, a do tego wszystkiego państwo tnie zasiłki. Rodzina tego żołnierza wyniszczona została przez narkotyki, a on już jako nastolatek miał problemy z policją, która nękała go, z góry zakładając, że jest handlarzem narkotyków. Uciekał przed nimi, a gdy w końcu został zatrzymany i stał przed wyborem – dać się zastrzelić lub zastrzelić ich, wybrał to drugie, mszcząc się przy okazji za pobicie Rodney’a Kinga. Żołnierz prowadził życie na ulicy, dilując, a skoro policja ma broń, to dostarczył ją również swoim kumplom. Można by mieć pretensje do Shakura, gdyby na tym poprzestał, ale pod koniec zwrotki mówi o konsekwencjach takiego postępowania – sprawa o morderstwo i zamknięcie w więzieniu.
     W drugiej zwrotce opowiada młodszy brat „żołnierza”, który przejął jego interes na ulicy i prowadzi taki sam styl życia. Postanowił także zorganizować uwolnienie swojego brata. Uderzył do więzienia, zmusił strażników, by przyprowadzili jego brata, wziął jednego z nich jako zakładnika, ale nie dało mu to wiele - gdy wychodzili, to dostał kulkę w głowę. Jego brat też został postrzelony – może wywinie się śmierci. Cały kawałek kończy się wyraźnym morałem, który najwyraźniej umknął krytykującym go osobom – „Szybkie życie nie jest takie, jak ci mówią. Nie zdążysz się zestarzeć, podążając śladami żołnierza”.

      Wiceprezydent Stanów Zjednoczonych, Dan Quayle wtrącił się w tym okresie do dyskusji na temat tak zwanego „gangsta rapu” i odpowiedzialności raperów za swoje słowa. Wpierw zaatakował Ice’a-T, a następnie Tupaca - „(Dla takich treści) nie ma miejsca w naszym społeczeństwie”. „Nie ma powodów, aby wydawać takie nagrania”. Quayle zaapelował nawet o wycofanie tego albumu ze sklepów i wezwał wytwórnię Time Warner do zaprzestania wydawania takich nagrań! Shakur nie mógł zrozumieć, dlaczego osoba piastujące tak poważne stanowisko, przy wszystkich problemach trapiących Amerykę, zwraca szczególną uwagę na jego muzykę.
     Dobrym podsumowaniem sytuacji, która zrodziła się po wydaniu tego albumu jest cytat z Words of Wisdom: „Koszmar - oto czym dla nich jestem! Jestem tym, kogo stworzyliście, karmiąc mnie nienawiścią i złem. Jestem tu po to, aby przypomnieć wam, co robicie moim ludziom od ponad czterystu lat. Powinniście się bać, powinniście przed tym uciekać. Powinniście starać się mnie uciszyć. Nie uciekniecie jednak przed przeznaczeniem. Ameryko, wypij piwo, którego sobie naważyłaś.”

      Na tym albumie 2Paca wsparli głównie koledzy z Digital Underground: Shock-G,  Money-B i Pee-Wee (produkcja i rap), wspomniany wyżej Ray Luv, a także nowy ziomek Shakura z Nowego Jorku – Stretch, raper Pogo i kobieta o imieniu Angelique. 2Pacalypse Now nie rzucał na kolana pod względem muzycznym i chyba dlatego nie osiągnął oszałamiającego sukcesu komercyjnego - uzyskał status złotej płyty w kwietniu 1995 roku, a najwyższą pozycją na liście Billboard była 64. Pod względem merytorycznym ten album jest fenomenalny i powinien stanowić lekturę obowiązkową dla wszystkich fanów rapu, nie tylko Tupaca.

Strictly 4 My N.I.G.G.A.Z >>>

.
biografia
rodzina
kariera muzyczna
z lepszej strony
Tupac i media
kalendarium
procesy sądowe
konflikty
tatuaże
śmierć
.
JEGO SŁOWAMI
.
wywiady
teksty PL
Dziennik Getta
Amerykkko!
do Czarnych
Bóg
.
O TUPACU
.
rodzina
przyjaciele
raperzy
producenci
ludzie filmu
ludzie z branży
dziennikarze
inni
.
TWÓRCZOŚĆ
.
albumy
oryginalne tracklisty
soundtracki
występy gościnne
niewydane utwory
filmy
wiersze
.
INFO
.
przetłumaczone książki
artykuły po polsku
filmy dokumentalne
teledyski

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 1997-2013 Poznaj Tupaca - wszelkie prawa zastrzeżone!...