Tupac z lepszej strony

dzieci | bezinteresowna pomoc | płacz, mądrość, polityka

BEZINTERESOWNA POMOC

     Jednym z działań Tupaca była pomoc młodym artystom. Należeli do nich między innymi Macadoshis, Rated R., Big Syke, Mopreme, z którymi utworzył zespół THUG LIFE oraz członkowie OUTLAWZ. Na szczególną uwagę zasługuje jednak historia młodego rapera znad Zatoki San Francisco, Mac Malla: „Wyobraź sobie, że jesteś młodym chłopakiem ze szkoły średniej, wydałeś kawałek, dość fajny i najlepszy raper na świecie oferuje ci, że zrobi dla ciebie teledysk. Powiedziałem o tym ludziom w szkole i nie mogli mi uwierzyć. Praca z nim to było... To było doświadczenie z rodzaju takich, że nawet teraz zastanawiam się, dlaczego spłynęło na mnie takie szczęście. Cała moja rodzina przyjechała do L.A. Mieszkali tu, a Pac wszystko dla nas przygotował. Wielu ludzi występujących w tamtym teledysku już z nami nie ma. Pamiętam tamten dzień, kiedy ci wszyscy ludzie byli tutaj i wszyscy byliśmy szczęśliwi.” Producent z Bay Area, Assasin również doświadczył pomocy Tupaca: „Zawsze pracował z wieloma znanymi artystami oraz z nieznanymi w tamtym czasie grupami i nie chciał nic w zamian, nawet centa. Nawet gdy był wykończony, jeśli Pac cię lubił, mógł pracować z Tobą tak długo ile potrzeba."

     Shakur nie pomagał tylko i wyłącznie artystom. Interesował się także zwykłymi ludźmi z ulicy. Przykładem tego są słowa Shocka G - „Jego mieszkania, od pierwszego począwszy, stawały się misjami, schroniskami dla ludzi, którzy byli w potrzebie, których gdzieś spotkał, a w których widział jakiś promyk nadziei.”

     Pac posuwał się jednak często o wiele dalej, o czym mówił Young Noble, jeden z Outlawz - „Pac kochał Nowy Jork. Pojechaliśmy na MTV Awards dwa dni przed tym, jak został postrzelony w Vegas. Był szczęśliwy z tego, że jest w Nowym Jorku i że ludzie okazują mu miłość. Chodziliśmy po różnych okolicach na Manhattanie. Ludzie nie mogli w to uwierzyć. Ten czarnuch rozdawał na ulicy setki dolarów. Kazał mi trzymać swoją walizeczkę z całą kasą. Był naprawdę szczęśliwy, że jest z powrotem w Nowym Jorku. Wydaje mi się, że chciał mieć kontakt ze wszystkimi ludźmi stamtąd: raperami i zwyczajnie - ulicami, kropka.”

     Tupac, wraz z wytwórnią Death Row Records pomógł w przekazaniu 850 zabawek dzieciom w Foster Elementary School w Compton. W innej inicjatywie tejże wytwórni, podczas święta Dziękczynienia dzięki Tupacowi przekazano indyki warte 400,000$ ośrodkowi pomocy społecznej w dzielnicy South Central w Los Angeles.

   „Tupac powiedział mi pewnego razu, że jego sprzątaczka dostaje 200$ za każdym razem, kiedy posprząta jego dom i sprzątała trzy razy w tygodniu. Nie mogłem w to uwierzyć. Znając Tupaca, wiedziałeś, że był jednym z najhojniejszych ludzi, którego miałeś zaszczyt spotkać. Był z rodzaju ludzi, którzy zdejmą z siebie koszulę i oddadzą tobie. Było tak oczywiście, jeśli cię lubił.” – zwierza się Frank Alexander.

    Szczególnym przypadkiem był gest dobrej woli, jaki Tupac wykonał w więzieniu. Historię przedstawił Armond White w swojej książce o życiu Tupaca pt. 'Rebel For The Hell Of It': "Gdy jeden z więziennych strażników zwierzył się Tupacowi, że dotknęła go rodzinna tragedia, Tupac postanowił zorganizować mu bilety na koncert Steviego Wondera. Skontaktował się z przyjacielem wytwórni, aby ten pomógł w załatwieniu biletów. Miała to być niespodzianka."

    Można powiedzieć, że Tupacowi łatwo było pomagać, bo był bogaty, ale prawda jest inna. Tupac angażował się nawet wtedy, gdy nie miał grosza przy duszy, jak za czasów szkoły średniej i pobytu w Baltimore. Tak opisuje to jego szkolny kolega Darrin Bastfield - „Zaczął opowiadać mi, jak to organizuje imprezę na dzielnicy na cześć kolegi, który został zastrzelony. Ten chłopak nazywał się Darren Barret. Wydarzenie to miało nosić nazwę ‘Candlelight Memory of Darren Barret.' Był to stosunkowo spory projekt, a w jego oczach widziałem, że jest to dla niego ważna rzecz. Chciał pomóc uczynić te wydarzenie innym, nie tylko pomagając przy organizacji całej imprezy, ale chciał także na niej wystąpić. Wykorzystywał do tego celu całą swoją energię, pisząc i rozwieszając ogłoszenia w całej okolicy. Posunął się nawet tak daleko, że obkleił tymi materiałami naszą szkołę, pomimo tego, iż jestem pewien, że żaden z uczniów nawet nie pomyślał o tym, żeby pokazać się podczas tego wydarzenia na Greenmount Avenue. Tupac był nieugięty w zachęcaniu uczniów, aby ci złożyli hołd dla tego istotnego młodego życia ludzkiego, które w głębi serca znaczyło dla niego więcej niż ludziom mogłoby się wydawać. Podchodził do reklamowania tego wydarzenia tak, jak aktywiści do zwykłych ludzi, tak jakby chciał ułatwić powstanie jakieś poważniejszej dyskusji na temat bezsensowności niekontrolowanych zabójstw młodych chłopaków z ubogich dzielnic. Wydarzenie to stało się jego wielkim sukcesem i przybyło na nie sporo ludzi zamieszkujących tą dzielnicę. Za to co zrobił, zyskał w tej okolicy wiele szacunku, co miało dla niego znaczenie większe niż cokolwiek innego. Był niezmiernie dumny z tego osiągnięcia.”

Płacz, mądrość, polityka >>>